اگر همه شاعر بودند،
اقاقيا بيشتر مي ريخت بر رفتار ما،
سرو کمي مي نشست در سايه گاه من،
دريا حرمت ماهي را مي شناخت
و ماهي گيران تورِ نور نمي بافتند،
تا دورِ دور،
تا عشقِ عشق.
